Pampus Regatta 2016

Nog een paar dagen te gaan, en de Benjamin (Ellen) had gevraagd, kunnen we niet op vrijdag naar de Pampus Regatta? Ik ga navragen aan onze derde lid van het Team, Lianne. Of het een optie is, om vrijdagavond naar Durgerdam te gaan? Dit omdat wij op zaterdag, midden in de nacht starten nl om 10.00 uur vroeg. Ik heb al 3 jaar gevraagd om een uurtje later te starten, omdat wij vanuit IJsselstein moeten vertrekken en dan moeten we om 07.00 uur op, om 08.15 uur op de boot te zijn, want naar Durgerdam is nog meer dan ander half uur varen. Maar Nul op het rekest, en stoïcijns doof blijft men zich vast houden aan 10.00 uur de eerste start. Gelukkig hebben ze bij de PR (Pampus Regatta) nooit een uitstel vlag hangen, want dan ben je voor niets zo vroeg je nest uit gegaan.

We verzamelen ons op vrijdag avond in Naarden, en Ellen was een klein beetje gestrest dit omdat ze nooit van huis is weggeweest zonder haar Mini Princess. Eenmaal op de boot, was Lianne al druk met de spi invouwen en de tassen en andere zaken te herinrichten. Wij hadden een kar vol eten en slaapgerij bij ons, en de stemming was reuze gezellig. Ellen start de Motor en trok TW de box uit, om naar Durgerdam te varen, der was een klein beetje wind en die was tegen, dus deden wij de alles op de motor. Eenmaal in Durgerdam liggen wij naast Mike met een Pion. Eenmaal afgemeerd, gaan wij naar het clubgebouw van t' Y en nemen nog wat Alcoholische versnaperingen. Jørgen, Frans en velen bekende zaten buiten aan de drank en het was gezellig. Na de laatste ronde namen we nog eenmaal de Barman in het ooitje door te roepen, " was dit echt de laatste ronde?", en hij was er klaar mee, en deed ook het licht uit, dus we moesten wel naar onze kooien. 

Gallery

Cijferwimpel 1 > 3

De woensdag voor de PR vroeg Floris (Fram) mij of ik cijferwimpel 2 voor hem te leen had, en ik vroeg hem; wat hebben wij voor Team Windrose voor vlag nodig, oh' cijferwimpel 3 dat zijn wij. Als je denkt daar zit logica in de cijfer-wimpels, helaas niet en iedere debiel begrijpt dat als je in SW-1 vaart dat je dan cijferwimpel 1 zou moeten hebben, maar deze padvinders geven SW-1 cijfer wimpel 3, daar komt nog bij dat het heel interessant is de tekens < en > dan 100 te gebruiken, dus er vanuit gaande dat wij de juiste info hadden nemen wij cijferwimpel 3 mee. Toen wij in de morgen wakker werden, vertelde Mike ons, met cijferwimpel 3 dan vaar je de outerbaan. Ook daar had ik nog nooit van gehoord maar op het schema kijken is dat de baan rechts. 

Volgens schema worden wij weggeschoten om 10.15 uur de SW-1 met de Cijferwimpel 3. Wij starten vrolijk met boten met dezelfde wimpels, alleen wel hele vreemde boten om ons heen. Wij lopen het schema nog even na en Ellen zei gelijk; wij zijn toch GROTER dan 100, Ja' dat køt teken < nee, zei zij direct; het is > kortom, wat een blamage we varen in de verkeerde klasse, en de verkeerde baan, met en verkeerde start. Al aardig de pleuris erin, maken we onze ronden af en komen erachter dat een andere zwarte boot ook de verkeerde baan vaart. Bij deze moet ik mijn hand in eigen boezem steken,  omdat ik heb geloofd dat wij SW-1 waren en de Cijferwimpel 3 moesten voeren, maar eigenlijk SW-2 varen met cijferwimpel 1. Nu hebben wij cijferwimpel 1 aan boord en na de finish, de hoofden omhoog (zoals de Princess zei; anders val je Tiara) wij gaan voor de eerste aftrek, nu gaan wij in de juiste groep starten en de juiste baan, en knallen. Lianne had de avond hiervoor op het terras een zwaar gesprek met mij; dat ze zo graag wou sturen, dus Lianne hadden we aan het helmhout gezet, en Ellen op het voordek, spi invouwen, gijpen, overstag, invouwen, bar en foto momenten kortom druk, druk, druk. Ik kon de meiden niet aan hun lot over laten, maar ik voelde me niet helemaal top, dit omdat ik een salto knakkie had gemaakt op de steiger over een landvast. Daarbij had ik mijn ribben gekneusd, en dat is behoorlijk pijnlijk. Met ons 3 slaan we ons erdoor heen en ik hijs spinakkers, trek schoten aan en neerhouders als een jonge god. Ik werd wel geholpen door de doctor (aan Boord) haar prescription, ibuprofen en PCM en alles wat de pijn dragelijk te maken.

Wij varen heel goed bezig en de spi wordt op tijd gezet, en halverwege gijpen wij, Ellen doet het voordek alléén, na twee keer oefenen, staat ze alléén heel stoer te wezen. Na drie starts, en bij iedere start 3 ronden waren wij geheel naar de ratsikidee (op). Bij het laatste rondje konden wij niet meer. Lianne en ik zaten te beppen en voordat we der erg in hadden, waren wij veelste ver doorgevaren, wij gingen bijna halve-wind naar de boei, een leermomentje! ik probeerde nog de lijschoot van de spi aan te trekken en werd zo het blok ingetrokken, Ellen kwam mij helpen en ging achterover, en kwam op haar billen terecht, maar we gingen en liepen op het laatste stuk 6.7 knopen en dat is voor een 4knpbakkie hard. Na de laatste boeien haalde ze achter ons de boeien uit het water dus hadden wij geen illusie dat wij geen andere plek hadden gevaren als laatste. Maar het positieve was wel dat wij hetzelfde betaalde maar veel langer aan het zeilen waren.

Wij varen terug naar de haven en de stemming is goed, de zon staat hoog aan de hemel, en wij gaan zo meteen een tukje doen. Eenmaal in de haven liggen wij naast Ivo en die verzorgde voor ons wat elektriciteit. Lianne moest even naar het toilet gebouw, en Ellen die in der bikini buiten ging liggen, ging een tukje doen. Ik ook aardig verrot kan het niet nalaten om ook buiten in mijn short ook even de wedstrijd te evalueren, achter mijn oogleden, zo lagen de Benjamin en ik een aardige boomstam door midden te zagen. Toen Lianne na meer dan een uur weer boven water was, heb ik een wokje nasi gemaakt met kroepoek en Satésaus, maar dan wel warm. Dat dan wel.

Na het diner aan boord zijn we naar het clubhuis gegaan met de pont, en daar werd het nog lang onrustig. Wat wel opviel dat was, dat alles wat uit Naarden kwam, op de dansvloer stond en het was een feestje. Nadat de band er mee stopte, heb ik de meisjes meegenomen om een tukkie te doen voor de tweede dag de zondag.

Tweede dag Zondag

Zondagmorgen vroeg op, Lianne gaat even douchen, ik doe de voorbereidingen voor de wentelteefjes en we krijgen visite van Wim. Nadat Wim wegging kwam het bericht dat de start een uur uitstel had, omdat er geen wind was. We bakken ze bruin, en het is smullen en het smaakt als een kreeft in een 5 sterren restaurant. Dat zal wel komen door het buiten leven, dat een gebakken boterham zo wijs kon smaken. We vertrekken naar het startgebied en wij zijn nog niet uitgebakken. Over de marifoon komt het bericht dat de wedstrijdleiding had besloten om dezelfde baan te varen als op de zaterdag. na crisis beraad, besluiten wij deze dag als verloren te beschouwen omdat die kleine stukjes spiakkeren met een vrij onduidelijke baan, niet ons ding was. Wij kwamen voor de lange baan en nu werd er ons de korte up en down-windbaan weer door de strot gedrukt. Wij waren het erover eens, dat de wedstrijdleiding zelf maar die korte baan moest gaan varen, en ik meld ons keurig af, bij de wedstrijdleiding dat de kortebaan niet aan ons besteed is. Na de afmelding kwam Team Fram met het verzoek of er iemand van ons op de Fram zou willen zeilen, maar de meiden waren blij dat ze niet helemaal tot het gaatje moesten. Dat ze het verdienen om uitgenodigd te worden bij een vriendelijke concurrent is natuurlijk wel een eer, zeker als je weet dat Ellen voor de eerste keer helemaal alléén het voordek deed, en Lianne alle wedstrijden heeft gestuurd.

We kappen ermee

Onderweg naar Naarden bakken we nog wat wentelteefjes en de wind is er alweer uit, dus nog wat oefenen had geen zin. Ook kwamen wij Marlon nog tegen op de J-39 van de vriend van Fenneke. We hebben Marlon gemist en zijn even naast der gaan varen. Om te vragen hoe het met haar ging, erg goed zei ze, en we kregen gelijk de foto's binnen. Eenmaal thuis, had ik een zure nasmaak, omdat we toch maar met ons 3 er waren, terwijl het Team zo groot is. Maar super trots dat Ellen heel het voordek in der eentje klaarde, en de spi invouwde en hielp met overstag gaan, dat maakte mij blij, ook trots dat Lianne toch maar mooi de hele Pampus Regatta gestuurd heeft, zonder dat ik maar ook 1 keer naar de helmstok greep. Dat de resultaten te wensen overhouden mogen duidelijk zijn. Maar alles bij elkaar de zaterdag een 9 en de zondag een dikke onvoldoende, mede door het weer hebben wij keuzes gemaakt die niet des TW zijn. 

Gallery