TW naar Scheveningen vice versa

Om ervaring op te doen met lange afstand zeilen, had TW het voornemen, om overzee te gaan naar de eerste haven linksaf vanuit IJmuiden, Scheveningen dus. Het was Donderdag 13 mei, en Helmi was mijn taxi naar de boot. Ze was op tijd, maar eerst het Brabants koffie kwartiertje. Helmi had een paar spulletjes mee, en met mijn spulletjes was haar wagen best wel vol. Maar niet getreurd alles paste erin, zelfs mijn luchtpompje voor de nacht. Onderweg naar Naarden kwamen de eerste foto's binnen van Sandra en Jarina, met fan Ella. Wij moesten op de Jachthaven nog een kaart 1801 Noordzeekust kopen en een paar Batterijtjes. Hans gaf mij per abuis de verkeerde kaart mee, dus ik moest nog even terug om deze om te ruilen. Het was prachtig weer en de boot werd afgeladen.

Ook de bar was goed gevuld en Helmi had haar eigen sixpacks mee, een stuk of 4. Ja, 4 Sixpacks, want ze wou niet uitdrogen. Wij varen op tijd weg, dit om de Schellingwouderbrug te halen. Deze draaide immers niet tussen 16.00-18.00 uur. Na de Brug, kwamen gelijk de Oranjesluizen, en die stonden open, om ons af te laten meren achter een foute speed-motorboot die gevaren werd door een man in dezelfde kleur polo als de banken en de ligbedden. Hij had de beschikking over hek-boeg en 2 aandrijfschroeven, een first class budget boat. Sandra was zo onder de indruk, dat zij een fender verloor, deze werd opgepikt door de buren in de sluis. later stuurde Jarina de boot buiten langszij de buren, en zij gaven onze fender terug. Gelukkig staat onze naam op de fenders, dus heb je er zelf weinig aan. Na deze actie het Centraalstation en dan verder, het Noordzee kanaal op, nog 5 uur te gaan naar IJmuiden. Bij IJmuiden steken wij over om de Sportsluis te nemen, deze was gestremd stond op dubbel rood, maar de sluis ernaast, daar mochten wij wel naar binnen, en het was er druk, niet extreem, maar druk genoeg, om weer een paar klungels te zien. Maar een van de klungels kwam naast ons liggen, omdat aan de kademuur niet lukte. Deze man had hele mooie zitjes achterop de zeerailing gemaakt. Dus voortaan heet zijn hekstoel, Hekstoelen, want hij had er twee.

IJmuiden Marina

Eenmaal IJmuiden de sluis uit, zilt, golven en stank, van Tata steel, de wind stond verkeert en een dikke rook kwam met vlagen over de haven. Eerst tanken bij de zelfservice, en toen een mooie box zoeken. Wij hadden een box gevonden die niet te ver bij de uitgang was. De wind stond aflandig, maar met een ferme sprong van Sandra en bijna gelijkertijd Helmi, zij leken wel jonge hindes. Lagen wij vast en zeker met stroom voor het pompje. Gelukkig ging de wind liggen en werd het tijd voor de eerste fles bubbels en Nasi met Pindasaus (dat dan wel). Wij moesten nog betalen en spontaan maakte wij een wandeling naar het strand, om de Noordzee te zien. Een tongvisser (hobbyvisser ahum) maakte een groepsfoto van ons op een bankje in de duinen, en een vos kwam eens kijken wat wij aan het doen waren, en Sandra moest nog even een kikker opjagen. Kortom tijd voor een versnapering aan boord, dus de bar ging open en er kwam een wazig spel op tafel, in het Englisch. Met 3 flessen Pino Grisio en een kruidenbitter uit Tilburg Schrobbelér in een kruikje van Helmi gingen wij langzaam naar de kloten en Helmi zat als een grote kerel mee te drinken met haar sixpacks. Het niveau Englisch werd steeds slechter te verstaan, maar de vragen en antwoorden met dubbele tong waren hilarisch. Vooral omdat de Buurvrouwen (de vriendinnen, want ze weten van elkaars kinderen hun verjaardagen) elkaar kaarten gaven, dit riekte naar doorgestoken kaart. Kortom het bleef nog lang onrustig. Maar wij moesten een tukke doen, om de dag erna naar Scheveningen te kunnen varen.

Op Zee.

Vrijdag de huik eraf, Genua 2 aanslaan en door de havenkom de zee op. Eerst houden wij het gele weerstation aan en dan 210 graden, de wind is nog niet krachtig genoeg en wij varen nog even op de motor. Na een kwartiertje, zetten wij de spi, de zon gaat mee werken en wij hadden de sokken erin, zo 7 knts op spi, schommelen en golven en het werd sommige teveel, gingen zonnen op het voordek. Even Zen Zen, helemaal niks. Laat ze maar even. Maar toen ik Turning Bitches (Wentelteefjes) ging maken, werd iedereen weer wakker, de geur van kaneel met gebakken brood, deed wonderen. Na een uur of 5 kwam Scheveningen in zicht en wij laten de spi zakken gaan de Haven in en keren, om het grootzeil te bergen. Naar de Jachthaven, Sandra sprak even met de Havenmeester en wij krijgen de box Z21 toegewezen. Weer met stroom, dus geen zorgen voor de beademing, en na het downloaden van de Blue Water app, mogen wij betalen bij de Havenmeester. Nu hadden wij wel honger en gaan op pad naar Simonis aan de haven. Tijdens onze wandeling beneden, binnendoor over de steigers komen wij boven bij allerlei leuke restaurants en Simonis wou dat wij alleen afhaalde, dus een plekje bij een restaurant was snel gevonden, en wij bestelde alsof wij pas 6 maanden op Novazembla hadden gezeten. Helmi had een grote Zeebaars en die moest ook weer zwemmen in Chardonnay, en wij deden mee, ja met de Chardonnay, zeg maar ChardonJaa. Na de hele dag zon en zout ging het al snel fout. Er waren er een paar verbrand en der moest gesmeerd worden met Yogart, komkommers en verkoelende pets. Maar eerst naar de Jumbo, want de Bar was aardig leeg, en zonder wijn, nee dat gaat niet. Eenmaal terug op de boot ging het licht snel aan, maar ook weer uit. Ik heb zelf nog tot diep in de avond met mijn zonnebril opgezeten en niemand (maar dan ook niemand) die mij vertelde dat ik mijn zonnebril nog op had. Één Team één taak, zet Bertje maar voor aap.

Terug naar IJmuiden.

Zaterdagochtend vroeg op, want de stroom ging mee lopen vanaf 07.15 uur. Om 06.30 uur ging de wekker en strak op tijd liepen wij naar buiten, Helmi aan het roer. Achteruit de box uit, en door de haven. Langs een wedstrijdboot met een man of 8 op het dek. Die geheel verstijfd ons na stonden te staren of ze nog nooit een Bavaria met 3 vrouwen en een knappe kerel hadden gezien. Het werd echt een beetje gênant. Alsof zij een wonder aanschouwen. Met Sandra voorop is het natuurlijk wel een mooi plaatje, maar om zo stoïcijns te blijven starren. Ik had dat nog nooit gezien. Maar complimenten voor de dames die op zo vroege tijdstip zo fabelachtig eruit zagen. Eenmaal buiten, geen wind de motor bleef aan, en Helmi stuurde ons langs de Noordzeekust. De temperatuur was niet hoog, zeg maar ijzig, maar met veel laagjes kleding was het te doen. Het werd tijd voor broodjes knak met Digon. Eenmaal door de Havenhoofden van IJmuiden, moest een Pilotboot ons nog even naar rechts bonjouren. Omdat een Zeekasteel naar buiten kwam. Door de havenkom naar de sluis, gingen de lichten op Groen/Rood en wij konden doorvaren, de sluismeester deed ook nog op tijd brug open zodat wij in een adem voorin de sluis lagen, deuren achter ons dicht, en brug gesloten even wachten. Belt mijn zusje, met ons moeder gaat het niet helemaal okay. Ambulance etc. en je hoort later meer.

Loetje en door.

Eenmaal door de sluis gaan wij naar Loetje aan het IJ. Bij Helmi gaat het licht uit, de zon was sterker dan ze had gedacht. Zij had een lichte zonnesteek, ondanks petje en muts. Na een tijdje gaat het wel weer met haar, maar de lol was er vanaf. Eenmaal bij Loetje besloten wij om door te gaan naar Naarden, dit omdat op Zondag geen zeilweer werd verwacht, en ik nog even op ziekenbezoek kon gaan bij het oude mens, omdat ik haar niet durfde te zoenen, die straatjongen uit Rotterdam. (Corona) En Helmi der eigen bedje op kon zoeken om haar verbrande snoet rust te geven. Eenmaal door naar de Oranje sluizen, werd het weer iets slechter, nog geen regen. Dat kwam later toen wij eenmaal voorbij Pampus voerde. Omdat wij niet bij Loetje konden dineren, ging Sandra haar Spaghetti eraan. Eenmaal in Naarden bleef het regenen en was het mooi tijd om Sandra kookkunsten te proeven, ze pruttelde nog wel iets tegen. Maar het was okay, en na de afwas nog maar weer eens een flesje Bubbels door de Benjamin (Helmi) laten knallen. Op een geslaagde reis met Team Windrose, waar leeftijd, afkomst of de beste spullen hebben niet van belang is. Maar een Team van mensen, die er het beste van maken.