WAC 2013- Tweede Wedstrijd zonder hem, die wij zijn naam niet zullen noemen......

Ik was vroeg op de haven, en met Ben deed ik wat kleine klusjes, lampje oliedruk vervangen, het rode dopje van de gashandel erop zetten, en de koperen plaatjes op de hooikist schroeven. De tijd vloog, en voordat we het wisten, moesten we boven naar het terras dineren.

Machteld had al opdracht gegeven, saté zonder banaan. Het nieuwe licht in de bediening heet Kim, en haar de opdracht door gegeven '2 Saté zonder banaan', zij zei gelijk: ' op de saté wordt geen banaan geserveerd', nou echt wel. Nou ja, ik ben toch niet van de Monkey bissniss. Maar goed ze ging het door geven, en het opperhoofd Regina kwam ook nog langs, om te vragen of ik het echt meende, van die banaan. Ik weet het zeker dat ik vorige week, banaan op mijn saté had. Kon niet, ' uit gesloten ", laat maar, ik was er al klaar mee. Machteld komt eraan, en daarna kwamen de serveersters met de saté, waarop Machteld gelijk zei, gelukkig géén banaan, dat overheerst zo. Ik kwam niet meer bij, en gelukkig moest Kim ook lachen, vrolijke meid, die Kim, moeten ze erin houden. Na het dineren, afreken, en naar de boot, zeilklaar maken. Wim komt er ook aangelopen, en is blij want zijn dochter is master geworden, een zorg minder. En voortaan mag hij u tegen Kristel zeggen.

De wedstrijd

We varen naar de startlijn en we waren op tijd 19.10 uur buiten.  Wim stuurde, Machteld van het Voordek, voordekster dus of Bowwoman. De wind was niet constand en we besloten na instemming, de High-aspect fok. We starten slecht, te weinig druk, en heel de WAC kwam over ons heen. Omdat we in de valse wind van de andere deelnemers varen. We kwamen als een van de laatste bij de eerste boei aan. Wim had er de klere der in, maar we dachten positief, want slechter kon het niet meer worden. Dus gingen we op spinakker Janken. We vlogen, en de boot kreeg ook vleugels, voordat we het wisten kwamen we voorin het veld. Op gelijke hoogte met Fram. Waar we nog even zongen voor de jarige Jop "René". Onder het spiakkeren hadden we onze fout hersteld en de oh wat is die mooie Genua 1 aangeslagen, en de high-aspect, de kajuit ingeduwd. Na de verste weg ton, spi eraf en de Genua 1 omhoog, het was net iets te groot, maar wel hanteerbaar. We lieten iedereen links liggen en lopen over Bakboord naar Ton 47 toe. Wim zei nog, Bert ga even onderin kijken, voor wat eraan komt. Ik beneden onder de Genua loerend zei, wat een gedoe, we hebben toch voorrang, en laten we niet te angstig doen. Het zijn wedstrijdzeilers, die weten heus wel dat Bakboord voorrang heeft. In de verte hadden we nog een boot ontdenkt, de Chaos. Die gaan wel overstag, zo J24 weet het zeker. Nou klapbam, weer een aanvaring, de vierde in een paar jaar. Ze hadden ons te laat gezien, en klapte om, maar te laat, dus Beng op TW. We waren weer van slag, Machteld zat gelukkig aan de goede kant, want ze was klaar op het voordek. We herpakken ons weer, and sail the boat. We zagen de Knoet finishen en we klokte hem, we kwamen 2 minuten na hem binnen.

Aftersail

Zoals gewoonlijk wordt Machteld het roer in handen gegeven, en ging ze de boot naar huis brengen. En het inparkeren ging een stuk beter dan vorige week. We vouwen bijna de gehele garderobe van TW op, en de stuurman van de Chaos, kwam zijn duizend maal zijn excuus brengen. Ik aanvaard zijn excuus, en samen kijken we of we nog schade hebben. Gelukkig waren er een paar krasjes over de letters, en de rest viel wel mee. Bij Fram is er een jarig, en ja, dat vieren wij mee. Het is René die met flessen rode wijn, zijn verjaardag op de boot viert. Het was er gezellig en voordat we er erg in hadden, moeten we naar de ceremony. In het clubhuis aangekomen, was de prijsuitrijking al geweest, TW vierde, met voor de vierde keer een aanvaring.