WAC 2014 - Derde Wedstrijd met Machteld, Wim en Eva met haar nieuwe laarzen

Het team bestaat vanavond uit vier. Tante Li heeft zich ziek moeten melden, jammer, ze moet deze keer missen en wij zullen haar missen……. Er was weinig wind voorspeld, dus is met z'n vieren varen geen probleem. Er hoeven geen invaltroepen opgeroepen te worden.

De voorgestelde baan is 1, Noord, de wind draait echter van West over Noord naar Noord oost. Het is dus vanavond oppassen geblazen………voor Headers en Lifters. Wim was inmiddels al aan de tafel van het Havencafé neergestreken. Roberto ontving een WhatsApp; „Waar ben je?” By the way, dit moet toch wel de meest gestelde vraag van en naar ‚WhattsAppend’ Nederland zijn. Of je nu zit te vissen of je staat net te pissen, je hoort ‚bliebblieb’, een snerpend geluid, waardoor je wel MOET kijken op je telie. Je leest de (althans voor de verzender) blijkbaar brandende vraag…..alsof je de meest belangrijke volksvertegenwoordiger bent die er rondhuppelt, en vooral ook iemand die geen moment ‚gemist' kan worden. -In ieder geval heb ik(Roberto) naar een verkeerde afzender terug geAppt: „Ik kom eraan met de koffer! ", degene die dit antwoord ontving, dacht dat wij op vakantie zouden gaan, dus verwarring alom. Voordat ik aan deze ontvanger uit gelegd had dat ik per ongeluk naar de verkeerde het bericht had verstuurd, was ik een tijdje verder. Soms is een beller in zo’n geval sneller……..Uiteindelijk lukte het toch de verwarring op te heffen en kon ik mijn saté’tje bestellen.

Machteld en Eva kwamen later, en gingen daarna door naar de boot, alles klaarleggen en zich omkleden om de wedstrijd van vanavond te kunnen zeilen. Na het diner, gaan Wim en ik ook naar de boot, waar alles perfect aangeslagen is. We starten de brommer, en Eva trekt de boot uit het vak. Ze moest er even aan wennen, de helmstok moet precies de andere op als je achteruit vaart………. Maar we zijn onderweg naar een mooie avond, korte mouwen en weinig wind, met een kleine kans op regen. Eva had haar nieuwe bruin met blauwe Goretex laarzen aangetrokken, ze zijn nét iets te groot, misschien heeft ze net iets te dunne beentjes, maar er wordt naar een oplossing gezocht.

De Wedstrijd

De meisjes hadden de Genua 1 opgezet voor de start en dat was maar goed ook, want anders kwamen we helemaal niet vooruit. We draaien en keren voor de start, Wim zat prominent aan het ‚Helmhout', hij geeft de commando’s en doet de aanbevelingen. We hebben er zin aan, de koppies zijn strak en het team is gemotiveerd tot op het bot. Wim doet zijn stinkende best om een goede start te maken en dat lukt, fantastico……..we zijn onderweg. Na de aan-de-windse rakken, gaat de Spi erop en Eva doet de ‚schoten' en het varen 'op het oortje'. Wat nog mooier is, is dat de Spi er met grof geweld vanaf moet. Eva is van het binnenhalen, maar niet voordat ze de Spival klaar gelegd heeft, zodat de spi in één vloeiende beweging naar beneden komt, gelijk de kajuit ingaat en daar ingevouwen wordt. We doen dit nog twee keer, en alle keren geen vuiltje aan de lucht, het loopt allemaal lekker, mede doordat Machteld op het voordek, heer en meester is. Boom erin, boom op het dek, Genua omlopen, het gaat haar allemaal even goed af. We finishen redelijk voorin, en we dachten 5de plek.

Aftersail

Eva vaart vandaag de boot terug naar de haven, parkeert de boot heel zacht…... Michiel zou gezegd hebben; „Er kon een eitje tussen". Nadat alles weer ingevouwen is en opgeruimd, gaan we aan de Jean Poepel. Eva(die met de nieuwe laarzen), mocht de fles openen. De laatste keer dat Eva mee was, smaakte de fles helemaal niet, maar nu was de fles in een Mumm van tijd leeg. Na het Mumm-moment was het de hoogste tijd om de Windrose af te sluiten en te gaan luisteren naar de prijsuitslag. Voor de Schelp nemen we afscheid van Machteld, en gaan naar binnen bij 'het Behouden Huys', waar het een drukte van jewelste was. De uitslagen werden voorgelezen en een 7de plaats voor TW. We hadden ons best gedaan, geen fouten gemaakt. We houden het erop dat het onze dag niet was.