WAC 2014 - Zevende wedstrijd met Gijs aan boord

Het regende al de gehele dag, sterker nog, het regende al de hele week. Niet heel hard, maar zo’n smerige miezer-regen, waar je van dénkt, als je naar buiten kijkt, dat het nog wel mee valt……..Om chagrijnig van te worden! Alle team-genoten die vanavond aan de ‚bak’ moesten hadden toegezegd te proberen op tijd te komen.

Naar verwachting zou er door de regenval wel aardig wat filevorming ontstaan, dus daar zou rekening mee gehouden worden….. Zelf startte ik de motor van mijn auto vandaag al om 16.00u, om op weg te gaan naar Naarden waar de boot ligt. Om 16.10 uur moet ik altijd even naar Sommertijd luisteren, naar de moppen. Het verkeer rijdt vandaag net zo traag als de regen, die maar gestaag bleef vallen, en eenmaal op de A1 werd er helemaal niet meer gereden, er waren twee stroken afgesloten, wegens een ongeluk met een vrachtwagen.

Ik ben gelukkig op tijd op de haven, waar nog van alles even geregeld moest worden, zoals  bijvoorbeeld een nieuw klapblok, omdat we dat de vorige week verloren waren onderweg. Er was nog veel meer te doen buiten, maar de regen weerhield me ervan. Ik kon nog lang genoeg in de nattigheid zitten vanavond. De WhatsApp’jes vlogen om mijn oren; ik werd goed op de hoogte gehouden waar mijn ‚Crew' zich bevond op hun route naar Naarden. Ik kon alleen maar hopen dat iedereen er op tijd zou zijn.

Gijs kwam om 18.45 uur binnen vallen in het Havenrestaurant met de woorden: „Kunnen we nog een menuutje naar binnen gooien?” Op zich al een wonderlijke  vraag, omdat Gijs nu eenmaal met zijn eigen winkeltijden moet dealen, waardoor het altijd een probleem is om relaxed een maaltijd naar binnen te werken voordat de wedstrijd begint. Nu zou het echter wel moeten lukken dus ik zei: „Ja,hoor Gijs en 'how cute', ik eet samen met Gijs, we gingen lekker aan de saté. Michiel en Eva gingen al gelijk naar de boot en na het afrekenen liepen Gijs en ik ook naar de boot, alwaar Lianne en de rest de boot wedstrijd klaar aan het maken waren. Eenmaal aan boord allemaal omkleden, het oliegoed moest aan! Terwijl wij ons omkleedden trok Michiel de boot uit het vak. Michiel ja! U leest het goed; Michiel, geassisteerd door Eva en Lianne. Buiten hijssen we de zeilen, ik neem het roer over. Eva ging de klokken synchroniseren. De indeling werd gemaakt. Michiel piano en aan de lieren. Eva met Gijs voordek, Lianne en ik sturen.

De Wedstrijd

Eva zorgde voor een constante update van de tijd……..alle hens aan dek! Alle lieren bemand! Ik draai nog een keer voor de startlijn, loop over bak over de startlijn en wacht op het sein van Eva; „JA, GAAN!…..de toeter was een paar seconde te laat, maar het was een mooie start. We waren onderweg in de stromende regen naar Ton 60. Lianne ging achter me zitten om het helmhout over te nemen. We zouden ze een poepie laten ruiken. Na Ton 60 zouden we hoog aan de wind doorgaan. Lianne had begrepen dat we de om de ton, gelijk overstag gingen, maar ik wilde graag vrij varen. Omdat we als tweede om de ton, het kruisrak in gingen. Eva hield de baan in de gaten en Gijs en Eva maakten de Spi klaar….. we jankten om de Ton en de Spi ging daar gelijk omhoog……..bij de beneden Ton ging de Spi eraf, Eva vouwde de Spi razend snel in de tas. Nu was het tijd voor een Kodak-momentje met Gijs. We kruisten nog een keer, dus dan weer de Spi er op, bij de beneden Ton, we gaan door naar de Finish, een mooie tijd, ver voorin. 

Aftersail

Eva stuurde ons vanavond terug naar huis…...op Spi; 'bijna aan de wind' het laatste stuk. We voeren naar de haven, het wilde maar niet ophouden met regenen. Michiel wilde de Spi naar binnen halen, maar gleed helaas onderuit op de trap, waardoor de Spi weer te water gleed. Terwijl Michiel de Spi weer uit het water haalde, trok hij gelijk nog 500 liter water aan boord. We lieten de Spi maar even voor wat die waard was, we lieten hem buiten liggen. Er was al genoeg water binnen door de regen. Eva stuurde de boot de box in, heel zachtjes en beheerst. Eenmaal aangemeerd werden de zeilen opgeborgen. Alles ging de bakskist in, de huik ging over het grootzeil en klaar was klaar. Champagne……..eindelijk! Gijs gaat het fixen. De kurk zonder knal, het smaakte geweldig, mede door de kachel, en even geen regen. We hadden onze pakken te drogen opgehangen. Toen we in het clubhuis aan kwamen, was daar een vette discussie aan de gang. Voor de ene groep moest het een korte baan en de tweede groep de lange baan. Natuurlijk was er weer eentje die dat niet door had, ondanks dat iedereen hem waarschuwde. Maar onze uitslag…….daar waren we benieuwd naar; TEAM WINDROSE werd 6’de  op deze regenachtige avond.