WAC 2013 - Zevende Wedstrijd without Berty

Aan mij de eer om de 7e wedstrijd van de woensdagavondcompetitie te verslaan. Ik ben nog steeds geen officieel lid, want de T-shirts en bikini’s van Team Windrose zijn in de maak en ik teken NIET voordat ik die in de pocket heb!

De crew kwam weer uit alle richtingen aangewaaid vandaag. Michiel had zich al in het zweet gewerkt op een bootje in Fryslan. Lianne was weer logopedisch bezig geweest in Amersfoort. Wim moest bijkomen van het knalfeest van gisteren, want zijn dochter had na lang peuteren eindelijk haar bul te pakken. Ik had me mentaal voorbereid op de verantwoordelijkheden die mij in de schoenen waren geschoven door Berty.

En Berty was de grote afwezige….die lag aan lager wal in het “Great Brittain” Aan de foto’s op facebook te zien, zat er geen banaan bij de saté bij de havencafe’s aldaar. Wij namen het risico deze keer niet en propten thuis en onderweg de schijf van vijf naar binnen voor de broodnodige energie.

Let the games begin

Om kwart voor 7 stonden Lianne, Wim en ik bij de afwerkplek eh de plek waar we de lijst van Lianne af gingen werken. Binnen een mum van tijd hadden we alles klaar en kon Michiel in het door ons gespreide bedje stappen. Er was niet veel wind voorspeld en de lucht was zwanger van de regen. We kozen de Genua 1 en voeren richting het immense Gooimeer de wijde wereld in. Die geplastificeerde to do-lijst van Lianne was wel een topper, want daardoor waren we zovroeg klaar dat we nog een half uur uit ons neus konden vreten voor de startlijn.De engelen hadden teveel gedronken en begonnen hun blazen te legen boven het Gooimeer, maar het kon ons niet deren. We hebben der altijd zin aan. De bemanning van het startschip raaskalde nog een beetje en besloot op het laatste moment de wedstrijd van baan 16 naar baan 11 te veranderen. De juiste beslissing zou later blijken.

Na de toeter waren we weg tussen zo’n pak en beet 22 boten. Lianne wilde uiteraard voor de top 3 gaan vanavond (streber dat ze is!) en kneep alle informatie uit de mannen om de beste kans te kunnen maken. Dus meteen na de start de Spi erop en gaan met die banaan. Helaas zaten we een beetje onder de boompjes dus die vlieger ging niet op. Geusje schoot er vandoor samen met de Knoet, Kyan en Spoom. En toen keerde de wind zich tegen ons. Waar we dat aan verdiend hadden begrepen we niet, bescheiden mensen als we zijn. Tussen de 60 en boei B doodden we de tijd met een heus duel met de Seven.  Die hadden de tijd van hun leven, want ze hadden ons een keer ingehaald. Uiteraard hadden we onze positie weer snel veroverd en stuurden we wat vuile wind op ze af. “Ken uw plaats”! Waarop zij riepen: We waren toch vrienden?! De orde was weer hersteld! De lucht begon steeds donkerder te worden. Wim stuurde ons richting de B boei en Michiel en Lianne begonnen de Spi binnen te halen. Aan mij de eer om de natte hond de kajuit in te jagen en em onder de 2 minuut in de tas te jassen! Mission accomplished! Stuurboord om de boei en toen zongen we uit volle borst:

“het dondert en het bliksem en het regent meters bier
Het wordt dus pompen of verzuipen das de enige manier
Om de juiste koers te varen met de wind in onze rug
Geniet met volle teugen zulke tijd komt nooit terug
Lalaaaa lalalalalaa lalaaaaa lalalaa"

Tja geen wind en pompen is toch echt verboden in een wedstrijd. Iedereen ligt stil, maar de stemming blijft goed.

Eva wordt al dorstig en drinkt water uit de giek terwijl ze geniet van een gratis douche onder t plasgootje. Lianne probeert nog wat champagne uit een lege fles te likken. Wim neemt zich voor toch echt een vetpet te kopen, zodat de druppeltjes water niet langs zijn rug naar benedenglijden en Michiel neemt het scenario in zich op al schurend tegen de Genua alias zitzak. Als de wind niet op tijd terugkeert wordt het nog krap om de finish te halen. Een aantal boten waaronder de Goliath houden het voor gezien en starten te motor. Maar even later is het wonder geschied, want als we de groene ton eindelijk gerond hebben en richting de A koersen, komt de wind weer een beetje terug. De natte hond wordt weer gehesen en Lianne maakt van de situatie gebruik om bij Wim en Michiel in de leer de Spi met 2 schoten in de hand te trimmen. Ze schiet geen losse flodders en we maken ons los van de overgebleven boten.Dan gooien we op het laatste moment de Spi er weer af en vaart Wim ons met een paar klapjes precies 4 minuten voor de eindtijd over de finishlijn. Als laatste lijkt het.

After the match

Iedereen is behoorlijk koud en nat, dus de motor wordt aangezwengeld en we kachelen naar de haven. Michiel moet er snel vandoor want het thuisfront staat met de taxi voor. Hij staat nog net op de foto. Wim en Lianne worden gesommeerd om met mij Jean Poepel te drinken, want we mogen uiteraard geen protocol breken. De tijd vliegt als het gezellig is en na een kort opwarmen bij de kachel en persoonlijke verhalen haasten we ons naar het clubgebouw.

Een keurige 5e plaats is ons eindresultaat tegenover een lange lijst met DNF. We mogen tevreden zijn. En dan nog een mededeling van het bestuur: Dit was waarschijnlijk de laatste keer lange baan, want zeelui weest bevreesd: HET WIER KOMT ERAAN