WAC 1 Juli 2015, met korte rokjes dag

Het is een tropische zomerdag, zoals het hoort in Juli…….34 graden en ook nog eens genoeg wind. Het wordt beschreven als als een Passaat-wind, zwoel en warm, wat wel erg romantisch klinkt, maar wat je dan net weer niet als zodanig beleeft…….alles plakt, teveel kleding is killing, de koelkast wordt geplunderd. Maar ja, was daar de zeilboot niet voor bedoeld? Er moet stevig gezeild gaan worden! Op het water is het altijd iets frisser, zeker als het ook nog waait. Vanavond zijn we met vijf man/vrouw sterk, Remco met ZZ-top baard (dit moest ik van Machteld schrijven), Michiel met pet (vetklep), Lianne met een heel kort broekje, Machteld in een mini-rokje, en ik ben er ook (zonder pet of baard?) De wind 12 knopen met kans op 23 knp uit het Zuid-Oosten. Nadat we ons hadden verzameld, hangen we een beetje op de boot, ik beklaag me over de dames dat er wel heel veel skin te zien is, en dat als van die benen voor me neus komen, ik er een hapje uitneem. Het kan toch echt niet om met een kort rokje in het gangboord te staan, om de Spi op de klap te varen. Maar ze weten het, en gingen zich ook niet aanpassen, het moest maar zo. Er werd gevraagd of ik de koffer uit wilde delen, aan de “Spoom", en een Baan voor de avond mee wilde geven. De Windguru bij ons aan boord vertelde: "de wind wordt minder vanavond". Maar ik ben eigenwijs, en geef de lange baan mee. Als de lange Baan 8 deze avond niet gevaren zou kunnen worden, dan kunnen we hem nooit meer varen.

De Wedstrijd.

De wind komt van achter de startlijn, en het is dus een voordewindse start, met Spi. We zetten de klok gelijk, en varen nog even langs het startschip, Daar stond het duidelijk voor alle klasses Baan 8 de lange baan. Op het startschip hadden ze een neefje uitgenodigd met een “Drone", zo'n vliegende schotel met camera. Nu vinden we ons allen lekker belangrijk, ja'ja' en daarom varen we zo dicht mogelijk bij het startschip, voor de Drone. Niet omdat het daar meer waait of een betere richting, nee' uit eigen belang om een view from above te hebben, van TW. Dat lukte ook aardig, de mug vloog boven ons en we waren in beeld, Housten we have 'No Problemo'. De laatste seconden tikken weg, en we trekken de Spi open en gaan naar de eerste Ton 60, de meiden weten wat ze te doen staat, omdat we net de gehele zaterdag op Spi gevaren hebben, dat was Spi erop en eraf, maal 15! De Spi vloog eraf, Remco zette de High-aspect door en Machteld het Grootzeil, de famile hielp elkaar, maar Machteld was daar niet echt blij mee, ze ging bijna overboord. Doordat Remco aan de grootschoot trok, had Machteld geen spanning en sloeg achter over, plofte neer. Dit was nog niet de tijd om een hapje te nemen vroeg ik? Machteld lachte weer en we gingen verder, kruisend naar Ton 47 om daarna verder te kruisen naar de C ton. Daar aangekomen, de Spi erop, Lianne van het voordek, Puppiepower Michiel van de Spi-hijs, Machteld van de groene schoot, en Remco van de Rode-schoot en de spiboom down. Als de gesmeerde bliksem, nadat de Spi stond, werd de rode spischoot aan Machteld gegeven en op het voordek stond Lianne mooi te wezen en het voorzeil in bedwang te houden. Roel Wever kwam voorbij met Torsten en ze konden zich niet concentreren met zoveel moois bij ons aan boord, Machteld zette ook haar benen zo neer, dat het wel een model leek. Kortom, hilarische toestanden, en we hadden duidelijk een mooie kant en een lelijke kant van de boot. Bij de boven ton A, ging de Spi er iets te snel eraf, ik protesteerde hevig, want het was nog niet nodig, we hadden nog 5 meter door kunnen varen. Met zo'n crew, kan de Spi er ook op de ton pas vanaf. Gelukkig moesten we dit rak nog 5 keer doen. Dus wisten we wat er de volgende keer moest gebeuren. We bleven geconcentreerd zeilen, en de Windguru Michiel had wederom gelijk, en de wind werd minder. Net niet genoeg minder om de Genua 1 te zetten, maar duidelijk minder. We zagen de Fram ook iets uit lopen, maar hadden daar geen antwoord op. Zij hadden duidelijk voordeel van de grotere fok de 120% Genua. We moesten daar maar eens over nadenken, of we ook een 120% genua erbij willen hebben. Een diepte investering zou Atie zeggen, een kerstcadeautje voor mezelf? Na nog 5 keer tussen de A-ton en de C-ton gevaren te hebben, gingen we het laatste stukje naar de finish, en daar kwam de “Drone", de vliegende mug weer bij ons. De Fram was al gefinisht en achter ons was even niets. Dus we varen in de top 5. Een fotomomentje werd genomen door Remco, de van-huisfotograaf.

Gallery

Aftersail

Na de Finish neemt Remco het roer over, en ik ben van de Bar, en er werd gretig gebruik gemaakt van de verkoelende versnaperingen. We evalueren de wedstrijd tijdens de terugtocht, en kwamen tot de conclusie perfect gevaren, mooie beelden. Prettige sfeer en nu maar afwachten op de uitslag en de beelden van de “Drone". Zodra de beelden van de “Drone" binnen zijn, dan zet ik ze hierbij, dus tot zolang even een zwart vlak. Bij het openen van de Champagne was er nog even een hilarisch momentje, toen Michiel zei, het zo je gebeuren dat je de “Drone" uit de luchtschiet met de Champagne-kurk, ik kon me dat levendig voorstellen en zag dit visueel al voor me, dat neefje met een kapotte “Drone' voor onze boot staan, met tranen in zijn ogen van 'hij is kapot'. En dat ik dan tegen hem zeg: "we zijn verzekerd, even Apeldoorn bellen", en die gaan helemaal uit hun plaat, met “meneer, dit verzint u, dat kan niet! Een “Drone" uit de lucht schieten met een champagne-kurk. Na de champagne nemen  we een kijkje in het clubhuis en horen dat Team Windrose 4de zijn geworden. En op een afstand van meer de 3 minuten op nummer 5.

N.B. Beter één “Drone” in de hand, dan tien in de lucht, als TW de Champagne ontkurkt……

Gallery 2