WinExit

Het is zaterdag 25 Juni 2016 de grote dag van de zeilwedstrijd van het jaar met de verenigingen van de Eem Delta. Om 8.30 uur komt Ellen mij ophalen van huis. Eerst nog even koffie want het is tenslotte nog midden in de nacht. En ik had gebluft dat ik de lekkerste koffie heb, van west en midden Nederland. Niet goedkoop, maar wel met een dikke schuimlaag, die smaakt naar caramel. We laden de tassen in en we worden gebeld door Machteld, waar is u, ik zit in de auto, ja' ik ben er al. Okay tot zo. Het is mooi weer, de zon schijnt en we hebben de korte Boxen aan. Ellen zou nog even het onderwaterschip doen, maar bij nader inzien, ging ze niet te water. Dit omdat ze geen TW bikini heeft. Dus met de borstel onder de Windrose door. Er kwam alweer een hoop troep van de boot af. Het is windstil en we vertrekken, koffie onderweg naar het startgebied.

De startboot en lijn waren weer eens voor Almere gedaan, wat best wel onhandig is, omdat het een klote end varen is, en dat we daar ook minder bekend zijn. Een voordeel voor de Almere vaarders. Maar voor de zeilers uit Huizen en Spakenburg wel beter omdat zij al een eind moesten varen, om bij Almere te geraken. De OWD (rattestaart) hangt te wapperen en het is uitstel, totdat er wind genoeg is om te starten. We drijven wat en Ellen gaat smeren, neemt mijn kuiten ook even mee, omdat die stiekem nog wel eens verbranden, op de boot. We varen nog even achteruit zodat we zeker geen wier hebben. Der wordt gestart, A1 stond op het bord, we maken niet al te beste start, maar we zijn van de straat en zijn weg. Naar de bovenboei, we krijgen na de eerste slag de boot al niet meer op een redelijke snelheid. we liggen binnen de kortse tijd achteraan en het is kut met peren. Wat een drama wedstrijd, bij de bovenboei gaat Ellen de spi aanslaan met instructie's van Machteld. We zetten de spi en gaan proberen het verlies goed te maken, we komen als laatste binnen nog net binnen de tijd, dat dan weer wel. Verder een drama.

De tweede wedstrijd werd afgebroken, en bij herstart kwam er wind, we varen nog eenmaal achteruit en het roer slaat dubbel. We starten mooi, maar de boot komt alweer niet op snelheid. Ik ben ondertussen wel klaar met dat geile wier en vervloek de hele klote zooi. Als ik over het wier zou lopen ben ik er eerder. En waarom heeft een ander geen last van het wier? 

Bij de derde wedstrijd was er veel wind, eigenlijk moesten we van genua 1 wisselen naar Genua 2 maar omdat het ook inmiddels regende, dachten we meer aan drogen en invouwen, en de dag was toch al niet onze dag. Dus laat maar een mooie leerdag zijn voor Ellen, en het is gezellig aan boord. En dan leer je ook dat aan Winnen soms een Exit bestaat. Incasseren dat je verkeerde beslissingen heb genomen en gewoon waardeloos gezeild heb hoort daar ook bij. 

Bij het laatste rak trilde het roer door de hele boot, en Machteld zag grote slierten achter de boot. Na de finish begon het pas echt te regenen we hadden de jassen aangetrokken om de regen de baas te kunnen. Nadat we de boot geparkeert hadden, kwamen aan de voorkant en aan de achterkant grote slierten Wier te voorschijn, die in een volkstuin de bodembedekkers zouden kunnen vormen. Het verklaarde wel in 1 klap waarom wij zo slecht hadden gevaren, maar vergalde niet de pret van een dag wedstrijdzeilen met de altijd vrolijke Ellen en de aller gezelligste Machteld.

Bij de R&ZV Naarden had men een perfecte BBQ neergezet een aanhangwagen met een soort van stoomlocomotief erop, een zwarte ketel met een schoorsteen. Na de Uitslag, was het aanvallen en we hadden het verdient een goei stuk vlees met brood, en voor Ellen natuurlijk wat konijnenvoer ( Salade) Inmiddels afscheid genomen van Machteld en na de BBQ rijden Ellen en ik naar Huis. En we likten onze wonden en gaan ons concentreren op de woensdagavond competitie.