WAC#8 met Janna de debutant.

Woensdag 12 juni, het regent de gehele dag. Tegen 16.00 uur werd het droog en de zon begon te schijnen. Ik was al een paar dagen bezig met de WAC#8, omdat ik de koelkast afgemonteerd zou willen hebben, en alle troep van boord. En ook nog de verlichting na kijken. Kortom stress om niks en o'ja een klein dingetje een debutant aan boord. Daarbij is de vraag, wat is haar status? Wat weet ze zo al? En hoe reageert de groep op een nieuwe? Kortom dingen waar ik geen invloed op hebt, maar wel belangrijk zijn, om een een prettige wedstrijd te varen waar een ieder aan boord het naar de zin heeft. Want in een goed klimaat, komen de prestatie's vanzelf. Ik reed vanaf Utrecht richting Naarden en onderweg deed ik mijn nieuwe Julbo op. 'Kep er zin aan' zou Machteld zeggen. Bij Naarden aangekomen is het daar nog niet te best weer, het waait hard en de straten zijn nog nat. Ze betalen zeker minder belasting? Dit omdat er in Naarden nog geen zon was. In ieder geval snel klussen, rommel opruimen, instructie kaartje tevoorschijn toveren en op stip 18.30 uur komt het vrolijke gezicht van Janna aan boord, ze was er klaar voor. Dus de pret kon beginnen. Bij de boot 'ready to race' maken, waren er duizend en 1 vragen, en ik was toch 2 cm kleiner dan Janna. Best wel jammer, dat er weer een grote meid aan boord is. Ik kan dus ook 'vooraan' staan bij de groepsfoto, bij de kleine mensen. Daniëlle en Eva komen ook aan boord, en wij hijssen ons in de regenbroeken, niet dat het gaat regenen maar hier en daar is de boot nog nat. Als laatste komt Marian aan boord, exact op tijd. Wij kunnen weg.

De Wedstrijd.

We gaan naar buiten en het waait al een stuk minder, de grote 'witte wapper' Genua 1 werd door de dames aangeslagen, het grootzeil en daarna de Genua1 werden gehesen. Wij gingen proefzeilen, de klok werd gesynchroniseerd. Een paar keer overstag, Janna los, Marian aan, Eva aan, Janna los, kortom we gaan wedstrijdzeilen. De tijd begon te dringen en wij lopen naar de lijn, duidelijk te vroeg, wij doen nog een rondje en de vaart is er uit. Een paar seconden te laat gaan wij over de startlijn, dit had scherper gekund. Onderweg naar de 60 ton Rood/Groen maken Eva en Janna de spinnaker klaar op het voordek. Nadat de Ton 60 ons aan stuurboord (Groen) voorbij komt, trekt Marian de spi omhoog en ik trek ze open, zodat ze wind gaat vangen. Als ze eenmaal staat halen wij de Genua weg zodat de spi lekker trekt en lekker trekken is met meer dan 6 knp door het water heen janken. Na dit rak gaat de spi niet mooi naar beneden, maar ze is in de kajuit en Janna gaat haar invouwen, dat is in de tas doen. Wij zeilen lekker en nemen ons voor de volgend spi drop het beter te doen. Op tijd kwam de spinakertas naar buiten en Eva en Janna gaan naar voren, om alles aan te sluiten en klaar te zijn, na de broeironding. Met grof geweld ging de spi omhoog, en daarna gelijk een gijp, ook met spi. Even zoeken hoe ging dat ook alweer, maar snel gevonden gijpen en door. Een aan de windse rak, spi eraf en dat ging zo snel dat de spi bijna te water ging, maar gelukkig Janna en Marian rossen de spi naar binnen en Janna doet haar kunstje weer (Invouwen). En wij zeilen lekker door het wier. Ook een mooi, design boot aan de onderkant met extensies. Maar daar moeten wij uit, wij tacken en gaan natuurlijk weer zo krap mogelijk naar de Boei D. Daniëlla stuurt hoger dan hoog, en wij halen de boei net, en net is ook twee vingers ertussen. Spinnaker weer omhoog en wie komt daar achter ons? Het was Han met de Qwest. Die hadden wij ingehaald zonder dat wij het wisten, maar wel lekker. Wij maken de wedstrijd af en hebben nog tijd voor, drop en Kodak momenten. En 200 of net iets minder selfie's en ik maak een selfie met het lachende gezicht Janna. 

Aftersail.

Janna ging haar kunsten laten zien met sturen, wij waren druk met allerlei wereldse problemen op te lossen, van kipkrokantjes tot aan het staats bezoek van onze Vorst aan Ierland, voor dat de haven inzicht kwam. Eenmaal bij de haven werd de Brommer gestart, zeilen naar beneden. Motor kwam niet op toeren, door de bergen wier die, wij gratis vervoerd hadden naar de haven. Janna ging de boot parkeren. En dat ging goed, iets meer vaart de volgende keer, maar het was ook een behoorlijke dwarswind. Nadat de boot vierkant was (opgeruimd), het volgende momentje. Champagne knallen, omdat wij weer een leuke bemanningslid aan boord hebben. Mag de debutant de fles ontkurken, met een knal. En om haar een echt welkom te heten en te zorgen dat ze blijft, gelijk het O'zo felbegeerde (tw) ICE horloge gegeven. Waar je op zijn minst 12 en een half jaar in dienst voor moet zijn. Komt Janna na 1 avond al toe. Janna welkom aan boord en dat wij nog veel wedstrijden mogen zeilen. Maar we zijn wel 2de geworden, dat dan wel weer.