WAC#16 4x Stuurlui en niemand op de wal.

Woensdagavond 7 augustus 2019, het waaide de gehele dag flink door. Overdags nog even met Janna contact gehad, "wordt vanavond heftig" en zeker met sturen. Okay was haar droge antwoordt. Wij zien wel, vanavond. Tegen 19.00 uur iedereen was er. En de indenling gemaakt. Ondanks dat wij alle 4 kunnen sturen, toch maar aan Daniëlle gevraagd wil jij sturen? Machteld jij voordek? Janna is de Baancommissaris. Roberto gaat ook mee, dit omdat zijn tweelingbroer Bert op vakantie is. De wind was al flink afgenomen, in vergelijking met in de middag. Onderweg naar buiten werden de zeilen omhoog getrokken, en de Genua 2 staat. Bij de concurrentie staat de Genua 1. Maar wij vinden dat wel heel optimistisch. Het werd Baan 12. Dezelfde Baan als vorige week. Janna en ik hebben de lange broek aan, en Machteld en Daniëlle de korte. Janna en ik waren wijzer geworden door de vorige keer, toen het na de zonsondergang een stuk kouder werd. Dit ging ons niet meer gebeuren vandaar de langebroek aan, maar dat was bij de start echt wel iets to much warmte. Maar wisselen van broek onder de wedstrijd is geen optie. Wij hadden een bijna perfecte start 6 seconden te laat. Maar wat is nu 6 seconden?

De Clara loopt lekker mee en wij draaien tegelijk om de eerste Ton heen, dat is Ton 60. Wij varen Clara op de kont en hijssen de spi en vertrekken naar de volgende ton, het gaat hard op spi en wij zien de concurrenten naast ons en later achter ons. Goed bezig meiden. Wij vergaten niet om foto's te maken en een klein filmpje voor onze supporters op de wal. Bij de 47 spi eraf, en aan de wind naar D. Van D naar B doen wij geen spi, het waait te hard voor de spi, net een te klein stukje. Wij gaan als het Melkmeisje voor de wind, fok de loevert. Machteld ramt de Boom erin, Janna zet de schoot onder spanning. Wij zijn niet te houden. Bij de Qwest, gaat ook de lierhandel overboord, net als bij de Fram. Best wel een dure sport dat zeilen. Gelukkig hebben wij een calamiteitenfonds met een strenge penningmeesters Eva. Die een bedrag gereserveerd heeft voor shit wat kan gebeuren (keiharde leer momenten). Zodat de pijn niet te groot is. Wij blijven scherp, en hebben zelfs geen tijd voor een drop- of drankmoment. Eerst finishen dan ontspannen. Wij finishen in de groep die voor ons gestart was. Dus alle hoop is er op de uitslag dat wij eerste zouden worden. Zeker nadat ik Janna had verteld dat het gewoon kussen wordt als wij eerste zijn. En dan niet zo lucht kusje van een ronde Miss, maar een vette dikke zoebert omdat je dat verdient hebt. Want zeilen is gezellig maar eerste worden is het aller gezelligst. 

Aftersail

Na de finish neemt Janna het roer over, dit om te oefenen als zij volgende week op vakantie gaat. Zij heeft dan weer een Bavaria tot haar beschikking, gelukkig niet zo kleintje als de Windrose, maar een echte met een stuurwiel. Dus de Box in en uit varen zou nog een dingetje kunnen worden. Maar de zeilen worden gestreken en Janna met TW varen naar de Box. Janna zet de boot dwars, de snelheid ging eruit, tussen de palen lijnen vast en remmen maar. Perfecte landing der kon een eitje tussen, soms ook een appel. Vandaar de uitdrukking appeltje/eitje? Machteld regelt de fles Jean Poëppel aan deck. Daniëlle drukt de Genua 2 nog even door het voorluik. De fles wordt ontkurkt en dat duurde even, iets met 6 keer draaien en dan 2 duimen eronder.. Der moest ook haast gemaakt worden ineens, er waren dames bij die wilde de uitslag niet missen, en ik hoopte op dikke kussen? Om het tempo te verhogen gooide Janna haar glas ook nog even om, en dan is het handig zo lange broek, het absorbeert als een malle, de champagne. Snel bijvullen en opdrinken, boot afsluiten en in hoog tempo naar het clubhuis. Bij binnenkomst stonden er al mensen van;  2de vanavond. Zo jammer, geen Janna kussen en de rest. Maar tweede, op 15 seconden van Clara. Dat dan wel.