WAC# 21, met een lach en een traan.

Het is woensdag de 11 september '19. De hele dag is het al snert weer. Regen en best wel stevige wind. Ik heb er alles aangedaan om de laatste wedstrijd mee te varen. De tijgers van TW varen in een vreemde samenstelling, we hebben mutatie's van Ellen, Machteld en Daniëlle. Voor deze gelegenheid is Janna opgeroepen. Eva en Machteld komen bij de prijsuitreiking evenals Peter. Na even mijn neus te hebben laten zien, gaat de telefoon, Jarina: Bert kom je? Ik was al onderweg. De boot werd al race klaar gemaakt en ik moest mijn regenpak aan trekken. Maar eerst de safety-list afwerken, drop aan boord? check, Champagne in de koelkast? check,maar dit is niet een bekende fles? Sandra vertelde lachend, 'cadeautje van een klant' van Sandra, en mooie fles Jean Poëppel. Echt zo dikke fles met een gouden kraag. Iedereen is er, en het giet met bakken uit de lucht. De huik gaat eraf en is doorweekt van het water. Kortebaan vanavond, omdat het vroeg donker is, en wij op tijd terug moeten zijn. Genua 2 geef ik door, of zijn er andere gedachten? Bart had aan Jarina doorgegeven na 20.00 uur droog. Wij gaan er maar vanuit dat de meester voorspeller gelijk heeft, de indeling is makkelijk; Jarina sturen, Janna voordek met assistentie van Sandra. Janna start de motor en wij varen weg. Naar het startgebied voor de haven. Het waait wat minder als dat wij hadden verwacht, maar wij varen onder de bomen met een ZW wind.

De start is de eerste klap, en is een daalder waard. Als deze goed is tenminste. En deze start was uit het boekje, niks te vroeg maar zeker niet te laat. We leren het wel, gewoon niet meer draaien voor de start, want dan is de snelheid eruit, en lig je hopeloos stil voor de lijn. Na de start trekken wij de spi, Sandra heeft de tas vast gezet, en Janna helpt met de boom. Dit deed ze voor de eerste keer, en moest gestuurd worden vanuit de kuip. Maar der is nog niet veel wind dus het mag rustig aan. Ik vroeg mij nog heel even af is Genua 2 wel de juiste keuze? De meeste varen met de grootste Genua en wij toch met iets kleiner vanwege de verwachte wind. Na de eerste Ton met spi gijpen en door. We lopen hard maar de Heart of Gold ook, en over de Quest maar niks gezegd. Wij slaan rechts af bij Ton 47 naar de D. Spi eraf boom weg genua2 aan en ook het grootzeil aan, maar dan ook helemaal door. Het is een spaghetti eerste klas in de kuip. Waar zijn de autisten als je ze nodig heb. Dan maar eerst zelf de kuip opruimen wij kruizen door naar de D want deze ligt stik in de wind. Natuurlijk was de spi weer vliegensvlug in haar tas gedaan door Sandra. En wij zeilen goed mee met Jarina, nu de slag naar de Ton, gaan wij het halen? Wij verdelen ons zo dat Jarina mee kijkt aan de lage kant. Het waaide aardig door, en de Genua2 was een terechte keuze. Wij gaan na de Ton als melkmeisje varen, want het waait te hard, om het kleine stukje naar de B de spi te zetten en de Genua weg en dan Genua weer omhoog en spi weg. Kortom een fuck up moment en het hele voordeel van de spi is weg. Sandra zet de boom erin en Janna gaat als het melkmeisje in de Giek staan voor het eerste Kodak momentje van de avond. Mooie plaatjes worden er geschoten. Hierna maken wij ons klaar voor het aandewindse rak. De Genua wordt door gezet en met het ronden van de Ton (op Jeffrey style) gaat het grootzeil aan, en aan is ook de wagen hoog en de grootschoot als een snaar, de achterstag staat zo strak dat je er met een viool het Wilhelmus er op kunt spelen. Het gewicht wordt naar buiten gebracht want het is steeds harder gaan waaien, maar het was om 20.00uur droog geworden zoals de meestervoorspeller Bart had gezegd. De stemming en het zeilen waren TOP. Op het laatst rak gaan echt alle remmen los, Jarina zet de boot bijna tegen de wind met snelheid. Niemand kan ons bijhouden en zeker niet hoger. Wij zitten gewoon goed en als wij weer eens the Heart of Gold inhalen roepen wij: en DOOR. Wij finishen achter de Quest, maar voor de rest van de SW en een partij boten uit de ORC.

Aftersail

Janna brengt de boot naar huis en onderweg wordt de brommer gestart, waant er wachten Team leden op ons. Het grootzeil wordt ingevouwen en de nieuwe spin erover, evenals de Huik. Eenmaal in de box kwamen Machteld en Eva en zij gingen allemaal de Genua 2 in vouwen, onze witte motor deze vanavond, die zo haar best had gedaan. Sandra laat de fles knallen en wij drinken een glaasje aan boord. En spoeden ons naar het clubhuis.

Prijsuitreiking

Eenmaal in het clubhuis was Peter daar, en alle zeilers van Naarden want er was prijsuitreiking. Wij hadden geen idee op wat voor plek wij op het Podium zouden staan, maar als je van de laatste vier wedstrijden 3 maal een eerste plaats en een 2de plaatst zeil, dan moet je omhoog zijn gegaan. De website is in stealth modus, dus alleen een geoefende rekenwonder weet hoeveel wij staan. Toen de ceremonie begon, mocht ik gelijk in de rol van Voorzitter, Katja en Jørgen bedanken voor hun jaren lange inzet. De wedstrijdcommissie bedanken en hup mijn Teamkleding aan. De voorzitter van de wedstrijdcommissie sprak lieve woorden, en dat werd sommige teveel. Zeilen is leuk maar er was nu water zonder boot. Dit raakte mij, met een hapklare brok in mijn keel, probeerde ik te troosten. Waar het kon. Gelukkig werden de prijzen uitgereikt en met de vrolijke kop van Janna werd het toch echt een feestje. Janna was onze huisfotograaf en filmer. Op deze avond werd Team Windrose Eerste. Overall tweede van het seizoen '19. En dat doe je met een heel team, die allemaal toegewijd zijn, Alissa, Eva, Ellen, Daniëlle, Janna, Jarina, Sandra en Machteld en ook ik 'was hierbij'.