De 1#WAC van 2021

Na 8 keer trainen, en de zeilreis TW naar Scheveningen vice versa, waren de 2 dozen Champagne op. Ja' TW laat zich van haar beste kant zien, en "uitdrogen" daar is geen schijn van kans voor. Vandaag de 9 juni is er weinig wind voorspeld, en het is al een week mooi weer. Helaas Mutaties, 1 ziekekip thuis, zeg maar snottebellen-tutte-kakkie, en eentje op herstel in den vreemden. Dus na een telefonisch consult, wat gaan wij doen? Hebben wij hulp nodig? Of kunnen wij met ons drie deze wedstrijd aan? En wat ook niet onderschat moet worden, kunnen wij ook een fles champagne soldaat maken. Wij gaan ervoor om met ons drie te zeilen. Meer ruimte in de kuip en minder gewicht. Hebben wij dan hulp nodig met de champagne, ik dacht het niet? Dus ik was er op tijd, een paar kleine klusjes, de rode en de groene kant van de boot accentueren, doormiddel van stickers. Het is binnen in de boot ontzettend warm, een nadeel van een zwarte boot. Machteld komt als eerste aan, en had haar slimme tennisrokje weer aan. Verder droeg zij een TW T-shirt met bijpassende zonnebril. Dit alles afgekleed met een zomerse glimlach. Direct daarna kwam de immer goedlachse Janna. De taken werden verdeelt, Machteld van het voordek en Baancommissaris en Janna stuurt. Bert doet het betere hijs en sjorwerk, net zolang totdat hij hulp nodig heeft. Dan moet Janna met de vrije hand, hulp bieden. 

  

Door de haven, het Grootzeil wordt gehesen, een 180 graden bocht en wij gaan naar buiten. Ik kon het niet laten om te vragen om vlakbij de startlijn te gaan zeilen, omdat wij dan niet te laat kunnen zijn. Janna raakte licht geïrriteerd, want ze was altijd dicht bij de lijn. Bij de vorige training hadden wij een try out om met snelheid over de startlijn te gaan, toen waren wij een snipje te laat. Maar laat Janna maar, want zodra ze zenuwachtig is dan is ze op haar best. Wij helpen met de tijd afroepen, nog even een geintje heel hard nog 30 seconden roepen terwijl het nog maar 20 seconden zijn. Janna jaagt ons en het schip op. Een dikke toeter en wij zijn als eerste weg, voorop in de strijd naar de Boei 60. Spi op de ton hijssen, gelijk een gijp maken want de Spi moet toch aan de andere kant. Rust kan ons redden. Wij lopen vrij met de wind van achteren, en halen weer een hoop boten in. Het is een lang stuk op Spi naar Boei 48. Daar het plan doorgenomen, alles zo laat mogelijk, zoals de Mentor had geschreven op de Boei. De Genua ging omhoog, het was druk bij de boei, wij wurmen er omheen, de Spi ging niet soepel naar beneden de verkeerde valstopper stond open, met grof geweld Spi naar binnen en hoog aan de wind zeilen. Janna moest nog even de Genua doorzetten, en Machteld doet de Boom weg en het Grootzeil zet ik met al mijn kracht door. Nog een klein detail onder weg glad gestreken, onderlijk door gezet, en voorlijk Genua doorgehaald. Nu was ik even klaar, laat mij maar even, even Zen. Machteld ging de Spi invouwen, en de tas kwam alweer naar buiten. Janna maakt lange slagen en bij de boven boei, Spi omhoog en Genua naar beneden. Wij gaan nu voor de Spi op de boei naar beneden en door aan de wind. We nemen nog eenmaal de taken door, wachten, nog langer wachten, Genua omhoog, doorzetten, Machteld Spi release, Bert met al zijn macht sleurend de Spi naar binnen, rond de ton en gaan aan de wind. Game win, en matchpoint, of zoiets. Aan de wind naar de finish, hevige discussie hebben wij het verdient? Janna dreigde niet mee te doen. Maar Machteld ging invouwen en kwam met de glazen en de fles omhoog een dikke toetert, en wijn zijn klaar voor vandaag. Alleen nog een ferme knal van Machteld der fles, Janna was overtuigt, ze kon ons niet laten steunen. Dus ze deed mee. Nog eenmaal overstag met champagne glazen gevuld en de fles saved bij Machteld. Maar zoals echte Gooise meisjes, dat ging lukken Bra bra. Onderweg de foto's delen en naar de Box, Box, Box. Het was weer een ouderwets mooie avond en zoals ze zeggen in France: Nous l'avons fait, en Merkel: Wir haben das geschafft.