12# WAC met een schitterend resultaat

Het is weer Woensdag en het is de 25 ste van augustus. Racing day, maar eerst nog wat mega klussen, toplicht, water onder de planken wegzuigen en een stukje teak leggen op het dek. De bedrading van alle verlichting is pas 36 jaar oud en dat kun je merken. Een nieuw stukje inlassen vanaf de mast naar de dakdoorvoer, het is keihard geworden en kent breuken, heel veel breuken, gek hé. De garantie is afgelopen dus bij de moethet zelf winkel een stuk 4 aderig draad gekocht, het oude eruit geknipt, en het nieuwe stuk erin gelast. Het ging niet makkelijk, maar met geduld en logisch denken komen wij er wel. Het toplicht moet het doen voor de 24 uurs-race en sowieso bij Naarden. Omdat wij nu al met het donker finishen. Vandaag gaan Jarina, Sandra en Ellen mee.

Ik was net op tijd klaar, met behulp van Arend even de waterzuiger in de kar, de champagne-glazen wassen en omkleden. Jarina kwam bijna simultaan met Sandra. Het wachten is op Ellen, het wordt al wat frisser en ik besluit om de lange broek aan te doen. Op het moment dat ik mijn korte broek laat zakken komt het vrolijke gezicht van Ellen om de hoek. Met mijn broek op de enkels was het wel een warm welkom, iedereen moest erom lachen. We kleden ons om, en ik besluit om de zwemvest om te doen. Mochten ze mij overboord zetten dan blijf ik altijd nog drijven. We starten de brommer en gaan naar buiten. Het waait aardig door, geen rif maar wel Genua 2. Ik zet de klok gelijk, we twijfelen of deze wel gelijk met de toeter loopt, maar het kon niet veel schelen. Wij positioneren ons bij de Groene Ton want wij denken de eerste Boei in één slag te kunnen halen. Stuurboord start is trikkie, maar als je snel weg ben, dan kom je niemand tegen en is voorrang geven niet nodig. We tellen en lopen zonder Genua aan naar de startlijn, op 0 gaan wij erover, de toeter is later, eigenlijk te laat. Wij worden niet teruggeroepen dus is het goed. Op naar de Boei 60 iedereen laag, we moeten hem halen, want we varen nog steeds over stuurboord. 

Wij hijssen de spi omhoog, en gaan met een knik en door naar Boei C. Eerste keer spi eraf en alles staat al aan, als wij om de ton heen gaan. Ellen gaat vouwen en het is best warm met je jas aan beneden. Met een rood hoofd komt ze naar buiten. De tas kan aangeslagen worden. Bij de volgende Boei, ronden en spi hijssen, wij zijn druk druk. Vechten als leeuwen. En varen nog steeds voorop. Na nogmaals het rondje Boei A naar Boei C gaan wij naar Boei 47 en naar de finish. Wij zijn de eerste van de hele vereniging die finishen. Als dat niet in de prijzen is? Dan weten wij het ook niet meer. Sandra neemt het roer over en wij gaan naar de Box Box Box.

Sandra gaat Parkeren.

Sandra parkeert de Boot in de Box, en wij bergen alles op, de zeilen worden gevouwen en het is tijd om nog een keer te knallen. Sandra der beurt om de kurk te schieten. Na uitgeschonken te hebben kregen wij visite van Martin en Raffaele. Onze amigo's (Vennero alcuni amici) buren, en het werd nog gezelliger, en de drop kwam op tafel. Helaas was de fles snel soldaat en wij moesten gaan. De prijsuitreiking. De spannende groep als laatst, ORC B (beloften) Team Windrose is 2de geworden. Op 2 minuten van nummer 1. Wij vroegen ons oprecht af; waar konden wij nog 2 minuten sneller vandaan halen. Maar dat is het systeem, en daar kots je van. Vanaf nu de ORC weg ermee!