Stormy weather 32 knopen op de kop.

De hele dag al Windguru geraadpleegd, wat gaat de wind doen. Na mate de avond in verschiet kwam werd het steeds slechter. 39 knopen wind om 22 uur. Dat is niet zeilen maar overleven. Hebben wij daar zin in, en kunnen wij dit aan? Voor 18.00 uur moet er besloten worden, want de dames die meezeilen gaan dan onderweg naar Naarden, en terug sturen is geen optie. Voor deze avond waren Jarina, Sandra en Ellen uitgenodigd, en ik mocht ook weer eens mee. Tegelijk kwamen wij aan op de parkeerplaats van de Jachthaven Naarden. Onderweg heb ik Janneke opgepikt van de Lyra, ze hadden een hemelsblauwe vest besteld voor Janneke Klip, zeg maar Klip Ahoy. Ze was lopend van de Bus naar de Jachthaven dus een lift gegeven, met cadeau. Ze was blij verrast. Naar de boot, zeilen erop en rif zetten.

Eenmaal op de boot, diep graven in het vooronder, want de High-Aspect ligt onder de luiken. Voor deze avond moet de High-Aspect ons uit de brand gaan helpen. Want de wind is zo hard dat deze avond niet normaal zeilen wordt, maar overleven. De dames hadden nog nooit met de High-Aspect gevaren. Ellen die toch ook al 8 jaar één van ons is. Had dit nog niet eerder meegemaakt. Dus niks Kevlar maar een oud voorzeil. Zo blijven de Kevlar zeilen wel nieuw. De Genua 1 is zo nieuw dat ze nog nooit op de boot gestaan heeft. En op deze manier blijft ze ook kraakvers. De temperatuur is goed, maar toch wordt oliegoed aangetrokken. De motor gestart, en op naar het Gooimeer. In de Haven de zeilen hijssen. Eenmaal buiten was er wel wind maar niet extreem, wij varen in de luwte van de bomen van Naarden-eiland zeg maar het Smurfendorp. Het startschip was er niet, lag te wachten om de H-T (Harlingen-Terschelling) race te gaan doen in Harlingen. Lekkere Padvinder reageert laconiek, ik had het nog gezegd. Alleen ik; 'deed nog zo' miste ik. Dus wij speelde startschip met de toeterd, en wij worden met de week beter in het starten. Voorop naar de Boei Rood-Groen 60. Dan aan Stuurboord ronden.

Lange rak naar Boei 48, daar kwam de wind schuin van achter in vallen, en konden eigenlijk wel de spi gebruiken. Het werd steeds iets ruwer, en de boom werd in de fok gezet. En om ons heen gingen de spinakkers met grof geweld naar beneden, en wij gaan lekker door, zonder noemenswaardig gezeik. Kodak momenten, en imitaties werden er gedaan. Bij de 48, alles AAN en gewicht en alles wat wij hebben naar de hoge kant. Vrouwen en kinderen eerst. Nu begint het werk van de High-Aspect vruchten af te werpen. Wij varen voorop, alleen de Orion is ons voor. Maken de slagen goed, en gaan dan overstag, met het gewicht gelijk naar de andere kant, anders gaan wij plat. De Golven werden ook hoger, en er was er eentje die wou aan boord komen, zorgvuldig kopte wij die terug het Gooimeer in. De laatste slag gingen wij iets te ver door, op aandringen van Sandra & Ellen hebben wij de laatste klap gemaakt, de verlies slag. Heel onze fout om niet naar de meiden te luisteren in het gangboord. Want ze zitten daar niet alleen om mooi te wezen, maar ze zeilen ook mee. Dat dan weer wel.

   

Bij de finish sturen wij een foto door van de atoomklok en zijn onderweg naar de haven, Ik neem het roer even over van Jarina. En gelijk breekt de pleuris uit, op de wind meter kwam 32 knopen voorbij. Om de rit naar huis comfortabeler te maken zeilen wij door het eiland de Schelp. In het eiland is het windstil, en wij bergen de zeilen, Ellen doet de huik om het grootzeil, en Jarina en Sandra duwen het voorzeil door het luik. Oliejassen aan, met de harde wind komt ook regen, regen en nog eens regen. De boot de Box in, zooi snel opruimen. 

Sandra doet het plop momentje, en tijgernoten en drop doen de rest. Nog geen zin om door de regen naar het clubhuis te gaan. Te ver lopen door het strontweer. Eenmaal weer een beetje bijgekomen, gaan wij toch oppad. Ik rij nog wel door naar het clubhuis. daar kwam ik Janneke tegen in haar nieuwe vest. Lekker stofje zei ze. Ik zei die bulten horen erin, en bij Hans heeft maar 1 bultje. Verschil moet er zijn. En het bleef nog lang onrustig. Ook in mijn bedje thuis, lag nog een tijdje na te golven.